Może trochę o książkach? Krótki opis.

 Hej.

Czytanie. Oprócz tego, że są lektury, które niestety najczęściej są napisane przed naszymi narodzinami, pamiętają czasy naszych babć czy rodziców, są też książki których czytanie to najprzyjemniejsze zajęcie.

Dlaczego warto kochać książki? One nigdy cię nie rzucą, nie oczekują niczego w zamian. Podnoszą poziom szczęścia. Uzależniasz się.

Czytanie ma wady? Tak, jedną. Gdy skończysz książkę... Trudno jest wstać z fotela/łóżka/kanapy i zacząć normalnie żyć.

Albo tylko ja tak mam. 

Tak szczerze - ostatnio czytałam tak mało książek. Może to brak czasu, a może brak dobrej literatury? Sama dobrze nie zdaję sobie sprawy, jak brak czytania wpływa na mój język. Gdy czytałam w 3-ciej klasie (uwierzcie dużo) to moja ortografia była tak zaawansowana, że zajęłam trzecie miejsce w konkursie ortograficznym w Warszawie. Helga Koks.

A teraz, zamiast czytać siedzę wciąż na facebooku. Powyżej i niżej macie 3 propozycje książek, które warto przeczytać. Pierwsza fotografia - trylogia Igrzysk Śmierci, bez pierwszej części, ta w pożyczeniu. Chyba tą trylogię każdy zna, jest ona juz tak upowszechniona przez film o tym samym tytule, że nawet nie będę się rozpisywać. Jest Katniss, jest kosogłos, jest impreza. Tak po krótce.

Jednak następnej pozycji (zdjęcie na dole) macie prawo nie kojarzyć, jak i nie znać. Książka wpierw przeczytana przez mojego tatę. Książka raczej dla dzieci to już nie jest (więc dlaczego ja ją przeczytałam?), jednak wydaje mi się że każdy może spróbować zapoznać się z jej treścią. Joel Dicker (Dick, hahaha) napisał powieść, którą ja przeczytałam w 5 dni, pomimo grubości (700 stron). Jednak nie zniechęcajcie się. Jest to poniekąd kryminał, gdyż cała akcja opiera się na morderstwie i na śledztwie. Lecz historia nie skupia się tylko na tym - młoda, 17 letnia Nola ginie bez śladu w 1975. Śledztwo zamknięte - nastolatka nie znaleziona. Po 30 latach dziewczyna odnaleziona - martwa. I zaczyna się cała machina, zatrzymana w 1975. Pisarz, przeżywający kryzys twórczy opisuje historię swoimi oczyma. Naprawdę warto przeczytać.

A ja się żegnam z wami.
xoxo

Umrę za chwilę.

Hej wam wszystkim! :)

Jak mogłam się spodziewać, od nie mam pojęcia ilu tygodni nie było nic nowego. Ale to jest bardzo normalne u mnie, więc... Spokojnie :)

Cóż. Zbliżają się wakacje, i choć dla wielu jest to wspaniały czas (nie zaprzeczam że dla mnie nie), to nawał testów do gimnazjów jest wykańczający. Zakończyło się logowanie - czas na testy. Po testach - oceny. Plus wszystkie uroczystości związane z końcem szkoły. Ale cóż - gimnazjum się zbliża :)

Ale jakoś daje radę :) w końcu tak bardzo tego pragnęłam, więc nie mam zamiaru w tej chwili narzekać na to, że kończę szkołę i żegnam się z całym tym syfem :)

I oczywiście trzeba napisać jakąś ciekawszą notkę niż "o mój boże, zesram się bo są egzaminy do gimnazjum".

Więc czekajcie na jakąś ciekawszą notkę, będzie niedługo, obiecuję :)

xoxo.

Dzień dobry znów :)

Hej wam wszystkim!

Tutaj ja - Helga. Mam 13 lat, bloga od roku i wciąż usuwam z niego posty, obiecując, że zacznę go pisać od nowa, bardziej sumiennie. Ale jak zwykle nie udaje mi się to. Normalne? U mnie tak. :c

Więc... witam was na moim blogu.

Zdjęcia z iPhone, od razu wam powiem. Może kiedyś będę miała chęć, żeby nie robić ich telefonem? :)

Pozdrawiam, xoxo.
Helga.